How are you?

De kinderen in het gebied rond de kratermeren van Kasenda hebben met elkaar afgesproken dat ze allemaal zwaaien naar de safari-auto's met witte passagiers.Ook roepen ze heel hard: ,,How are you?'', met de klemtoon op het woord you.

De kinderen van Oeganda zijn ronduit schattig om te zien. Grote ogen in ronde of hartvormige gezichtjes. De kopjes doorgaans kaal geschoren, zowel bij de jongetjes als bij de meisjes. Lekker makkelijk. 's Ochtends vroeg drentelen ze langs de wegen, gekleed in uniformpjes op weg naar school die soms kilometers ver van huis ligt.

Vaak zwaaien en gillen de kinderen als je langs komt, gewoon omdat ze enthousiast zijn. Zoveel bleekneuzen zien ze nou ook weer niet in hun land. Soms verandert het zwaaihandje in een bedelhandje en roept het kind 'money, money'. Het wordt aan alle kanten afgeraden om met geld te strooien. Het zou zwermen kinderen aantrekken die in het slechtste geval onder de wielen van de zware jeeps terecht komen. Een aantal van onze reisgenoten heeft daar wat op gevonden. Ze namen kadootjes voor de kinderen mee uit Nederland, ballonnen bijvoorbeeld. Tijdens onze wandeling door Bigodi laten we een spoor van kleurige ballonnen achter in de handen van de jongens en meisjes in het dorp.

Lang niet alle kinderen lopen er zo fris en vrolijk bij als de schoolgaande kinderen. Maar al te vaak komen we kinderen tegen in shirtjes die ooit rood, geel, groen of blauw zijn geweest en nu de kleur van de aarde hebben aangenomen en vol gaten zitten. Lompen zijn het eigenlijk. De kinderen zelf zitten al even hevig onder het stof en sommigen hebben zweren op hun huid die trosjes vliegen aantrekken. Bij een enkel kindje ontwaren we een hongerbuikje onder het shirt of hemdje.

School is niet voor alle kinderen weggelegd. Het troepje jongens en meisjes dat we tijdens onze kanotocht aantreffen op een eilandje in het Bunyonyi meer blijft thuis, volgens onze gids omdat hun ouders geen geld hebben en ook het nut niet zo inzien van school. Dus vertoeven ze de hele dag op het eilandje, blij dat er een groep 'muzungus' (blanken) aanmeert voor wat vertier. Ze strelen de bezoekers over hun witte huid, pakken hun handen en proberen hun blik te vangen met een stralende lach. ,,How are you?''